Οστεοχονδρωσία του τραχήλου της μήτρας

Η αυχενική οστεοχόνδρωση είναι μια χρόνια εκφυλιστική νόσος κατά την οποία παρατηρείται λέπτυνση των μεσοσπονδύλιων δίσκων μεταξύ των σπονδύλων, ακολουθούμενη από αντικατάστασή τους με οστικό ιστό. Καθώς η εκφυλιστική διαδικασία εξελίσσεται, επηρεάζονται οι γύρω δομές. Αυτό προκαλεί την ανάπτυξη ενός ολόκληρου συμπλέγματος συμπτωμάτων που υποτάσσουν πλήρως τη ζωή του ασθενούς.

Γενικές πληροφορίες

Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι αποτελούνται από έναν πυρήνα που μοιάζει με γέλη και έναν πυκνό ινώδη δακτύλιο που τον περιβάλλει, ο οποίος καλύπτεται από πάνω από ένα στρώμα χόνδρινου ιστού. Εκτελούν μια λειτουργία απορρόφησης κραδασμών, αποτρέπουν τη σπονδυλική βλάβη κατά το τρέξιμο, το περπάτημα και το άλμα και επίσης συμβάλλουν στην κινητικότητα και την ευελιξία ολόκληρης της σπονδυλικής στήλης.

Κατά τη διάρκεια της φυσικής γήρανσης και υπό συνθήκες αυξημένου στρες, το ύψος του μεσοσπονδύλιου δίσκου σταδιακά μειώνεται. Ο μεταβολισμός στον πυρήνα του διαταράσσεται, εμφανίζονται ρωγμές στον περιβάλλοντα ινώδη δακτύλιο. Υπάρχουν προεξοχές μεσοσπονδύλιων δίσκων - προεξοχές και κήλες. Καθώς η νόσος εξελίσσεται, ο χόνδρος και τα οστά εμπλέκονται, εμφανίζονται οστεόφυτα - υπεραναπτύξεις οστών που προκαλούν περιορισμένη κινητικότητα και έντονο πόνο.

Δεδομένου ότι παθολογικές αλλαγές λαμβάνουν χώρα σε άμεση γειτνίαση με το νωτιαίο μυελό και τις ρίζες του, αυτό οδηγεί στη συμπίεση και φλεγμονή τους, καθώς και στην αντανακλαστική ανάπτυξη μυϊκών σπασμών. Ως αποτέλεσμα, ένα άτομο εμφανίζει χαρακτηριστικά συμπτώματα με τα οποία μπορεί να υποψιαστεί μια ασθένεια.

Οι λόγοι

Η οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης αναφέρεται σε πολυπαραγοντικές ασθένειες. Εμφανίζεται στο πλαίσιο ενός ολόκληρου συνόλου παραγόντων, καθένας από τους οποίους επιδεινώνει την πορεία της παθολογίας. Η λίστα των λόγων περιλαμβάνει:

• υπέρβαρος;
• καθιστική ζωή;
• καθιστική εργασία?
• λανθασμένη στάση.
• χρόνιες παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος (σκολίωση, πλατυποδία), που συμβάλλουν στην ανομοιόμορφη κατανομή του φορτίου στη σπονδυλική στήλη.
• συγγενείς παθολογίες της ανάπτυξης της σπονδυλικής στήλης, καθώς και τραυματισμοί.
• υπερβολικά, επαναλαμβανόμενα φορτία στη σπονδυλική στήλη.
• κληρονομική προδιάθεση.

Συμπτώματα και σύνδρομα

Τα συμπτώματα της αυχενικής οστεοχόνδρωσης δεν εμφανίζονται αμέσως και συχνά συγκαλύπτονται ως άλλες ασθένειες.

Τα πιο κοινά σημάδια περιλαμβάνουν:

• Ζάλη: Στην οστεοχονδρωσία είναι συνήθως συστηματική, δηλ. H. φαίνεται σε ένα άτομο ότι τα γύρω αντικείμενα περιστρέφονται μπροστά στα μάτια του.
• Πόνος στο πίσω μέρος του κεφαλιού, του λαιμού, της περιοχής του γιακά: η έντασή τους εξαρτάται από τον βαθμό ανάπτυξης της νόσου. Ήπια και επεισοδιακή σε πρώιμο στάδιο, εξαπλώνεται σε ολόκληρο το κεφάλι και γίνεται μόνιμο. οι περιοδικές επιθέσεις γίνονται αφόρητες, με αποτέλεσμα ένα άτομο να μην μπορεί καν να κουνήσει το κεφάλι του.
• Θόρυβος ή κουδούνισμα στα αυτιά: εμφανίζεται κατά την αλλαγή θέσης μετά από παρατεταμένη ακινησία, που συχνά συνοδεύεται από ζάλη.
• αίσθημα έλλειψης αέρα, αδυναμία βαθιάς αναπνοής. σε σοβαρές περιπτώσεις, αναπτύσσεται σοβαρή δύσπνοια.
• Ναυτία και έμετος: σχετίζεται με μειωμένη ροή αίματος σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου, που επιδεινώνεται όταν προσπαθείτε να γυρίσετε το κεφάλι σας.
• Μειωμένη οπτική οξύτητα, μύγες που τρεμοπαίζουν ή ομίχλη μπροστά στα μάτια: υποδηλώνουν ανεπαρκή παροχή αίματος στον εγκέφαλο. εμφανίζονται σε προχωρημένα στάδια της νόσου.
• διακυμάνσεις της αρτηριακής πίεσης που είναι δύσκολο να διορθωθούν με φαρμακευτική αγωγή.
• ξαφνική λιποθυμία λόγω αγγειόσπασμου.
• Εξόγκωμα στο λαιμό, εφίδρωση, ξηρότητα, δυσκολία στην κατάποση: είναι συχνά ένα από τα πρώτα σημάδια μιας παθολογίας.
• πόνος στον ώμο
• μούδιασμα των δακτύλων

Εκτός από τα γενικά σημάδια της αυχενικής οστεοχόνδρωσης, υπάρχουν αρκετά σύνδρομα χαρακτηριστικά αυτής της ασθένειας.

σπονδυλικό σύνδρομο

Το σύμπλεγμα συμπτωμάτων σχετίζεται με βλάβες στα οστά και τους χόνδρους της σπονδυλικής στήλης. Περιέχει:

• περιορισμένη κινητικότητα στην περιοχή του λαιμού.
• πόνος κατά την περιστροφή του κεφαλιού.
• Ακτινογραφικά σημάδια βλάβης στους ίδιους τους σπονδύλους και στο διάστημα μεταξύ τους.

σύνδρομο σπονδυλικής αρτηρίας

Τα συμπτώματα προκαλούνται από στένωση ή σπασμούς των σπονδυλικών αρτηριών, οι οποίες είναι εν μέρει υπεύθυνες για την παροχή αίματος στον εγκέφαλο. Εκδηλώνεται με τα ακόλουθα συμπτώματα:

• θόρυβος στα αυτιά?
• Ζάλη;
• άλματα στην αρτηριακή πίεση?
• ναυτία και έμετος;
• Πονοκέφαλο;
• πρόβλημα όρασης;
• μείωση της ικανότητας εργασίας ·
• Υπνηλία;
• λιποθυμία.

καρδιακό σύνδρομο

Μοιάζει με κατάσταση με βλάβη στον καρδιακό μυ και περιλαμβάνει:

• πόνος ή κάψιμο πίσω από το στέρνο.
• αδυναμία και κόπωση?
• γρήγορος παλμός.

ριζικό σύνδρομο

Η πάθηση σχετίζεται με βλάβη (συμπίεση ή τσίμπημα) στις νευρικές ρίζες που εξέρχονται από τη σπονδυλική στήλη στην περιοχή του αυχένα. Ανάλογα με το επίπεδο της ζημιάς, ένα άτομο μπορεί να εμφανίσει:

• μούδιασμα ή πόνο στο πίσω μέρος του κεφαλιού σας.
• μούδιασμα της γλώσσας?
• πόνος στην κλείδα, δυσκολία στην κατάποση, λόξυγκας.
• Δυσφορία στην περιοχή των ώμων, που επιδεινώνεται από τις κινήσεις των χεριών.
• πόνος στις ωμοπλάτες και τους πήχεις.
• μούδιασμα του δείκτη και του μεσαίου δακτύλου.
• Μούδιασμα του δακτύλου και του μικρού δακτύλου.

Τις περισσότερες φορές, πολλές νευρικές ρίζες εμπλέκονται στην παθολογική διαδικασία ταυτόχρονα, με αποτέλεσμα να παρατηρούνται ταυτόχρονα πολλά χαρακτηριστικά συμπτώματα.

στάδια

Η αυχενική οστεοχόνδρωση, καθώς εξελίσσεται, περνά από τέσσερα διαδοχικά στάδια (βαθμίδες), τα οποία καθορίζουν τη βαρύτητα των συμπτωμάτων και τη γενική κατάσταση του ασθενούς.

• 1ο στάδιο. Το πάχος των μεσοσπονδύλιων δίσκων είναι ελαφρώς μειωμένο. Τα συμπτώματα πρακτικά απουσιάζουν, μερικές φορές υπάρχει μια ελαφριά ενόχληση στον αυχένα, για παράδειγμα, με μακρά παραμονή σε μια άβολη θέση.
• 2 επίπεδο. Το ύψος του μεσοσπονδύλιου δίσκου γίνεται ακόμη μικρότερο, αρχίζει η παθολογική ανάπτυξη του χόνδρινου ιστού, εμφανίζονται προεξοχές (προεξοχές). Ο πόνος αυξάνεται, συνοδευόμενος από ακαμψία στην περιοχή του λαιμού.
• 3 βήματα. Ο ινώδης δακτύλιος που περιβάλλει τον πυρήνα του μεσοσπονδύλιου δίσκου είναι σχισμένος, σχηματίζεται μια μεσοσπονδυλική κήλη. Η σπονδυλική στήλη παραμορφώνεται αισθητά, αυξάνεται ο κίνδυνος εξάρθρωσης και υπεξάρθρωσης των σπονδύλων. Ο πόνος γίνεται μόνιμος, εμφανίζονται άλλα συμπτώματα οστεοχονδρωσίας.
• 4 επίπεδα. Στη σπονδυλική στήλη συμβαίνουν μη αναστρέψιμες αλλαγές: εμφανίζεται ανάπτυξη οστού, ο μεσοσπονδύλιος δίσκος αντικαθίσταται από ουλώδη ιστό και χάνει την ικανότητά του να αντέχει το φορτίο. Τα συμπτώματα γίνονται πιο έντονα και έχουν σημαντικό αντίκτυπο στον τρόπο ζωής και την ευεξία του ασθενούς. Η ποιότητα ζωής μειώνεται.

διάγνωση

Αναζητώντας τα αίτια του πόνου ή της ζάλης, ο ασθενής μπορεί να απευθυνθεί σε γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων: θεραπευτές, καρδιολόγους, γαστρεντερολόγους, νευρολόγους. Η διάγνωση της οστεοχόνδρωσης απαιτεί μια ολοκληρωμένη εξέταση, η οποία περιλαμβάνει:

• Ακτινογραφία και αξονική τομογραφία: αποτελεσματική μόνο σε μεταγενέστερα στάδια ανάπτυξης της νόσου, όταν οι αλλαγές γίνονται καθαρά ορατές.
• Μαγνητική τομογραφία: Λόγω του υψηλού βαθμού οπτικοποίησης, μπορείτε ήδη να δείτε τις πρώτες αλλαγές. είναι επί του παρόντος η κύρια διαγνωστική μέθοδος.
• Διπλή σάρωση των αρτηριών της κεφαλής και του λαιμού: επιτρέπει την αξιολόγηση της ποιότητας της ροής του αίματος για την ανίχνευση αγγειοσύσπασης. χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό των αιτιών των πονοκεφάλων και της ζάλης.

Είναι υποχρεωτική η διεξαγωγή συνέντευξης και εξέτασης του ασθενούς, ο προσδιορισμός των ζωνών πόνου και του βαθμού κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης και η αξιολόγηση της ποιότητας των αντανακλαστικών. Για διαφορική διάγνωση σε άλλες ασθένειες με παρόμοια συμπτώματα, μπορούν να συνταγογραφηθούν τα ακόλουθα:

• ΗΚΓ, υπερηχογράφημα καρδιάς.
• καθημερινή παρακολούθηση του ΗΚΓ και της αρτηριακής πίεσης.
• ακτινογραφια θωρακος;
• Διαβουλεύσεις στενών ειδικών: καρδιολόγου, ΩΡΛ.

θεραπευτική αγωγή

Η θεραπεία της αυχενικής οστεοχονδρωσίας απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση και περιλαμβάνει:

• φαρμακευτικό αποτέλεσμα?
• Φυσικοθεραπεία;
• φυσικοθεραπευτικές ασκήσεις?
• Μασάζ;
• Χειρουργική επέμβαση.

Ιατρική περίθαλψη

Ο κύριος στόχος της φαρμακευτικής θεραπείας είναι η ανακούφιση του πόνου και της ζάλης, η αποκατάσταση της φυσιολογικής λειτουργίας των νευρικών ριζών και, εάν είναι δυνατόν, η διακοπή ή η επιβράδυνση της καταστροφής του χόνδρινου ιστού. Ανάλογα με την κατάσταση εκχωρούνται:

• μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (μελοξικάμη, δικλοφενάκη, νιμεσουλίδη κ. λπ. ): για την ανακούφιση από τον πόνο και τη φλεγμονή. χρησιμοποιούνται με τη μορφή δισκίων, ενέσεων, αλοιφών, επιθεμάτων.
• Στεροειδή φάρμακα (υδροκορτιζόνη, δεξαμεθαζόνη): χρησιμοποιούνται επίσης για τη μείωση της φλεγμονής όταν τα ΜΣΑΦ είναι αναποτελεσματικά.
• Μυοχαλαρωτικά (Mydocalm): Φάρμακα που εξαλείφουν τους αντανακλαστικούς μυϊκούς σπασμούς, ανακουφίζοντας έτσι τον πόνο και βελτιώνοντας την κυκλοφορία του αίματος.
• Βιταμίνες της ομάδας Β με τη μορφή ενέσεων ή δισκίων (Milgamma, Neuromultivit): βοηθούν στη βελτίωση της αγωγιμότητας των νευρικών ερεθισμάτων.
• Ηρεμιστικά για έντονο πόνο για τη βελτίωση του ύπνου και τη μείωση της συναισθηματικής συνιστώσας του πόνου.
• αποσυμφορητικά για τσιμπημένες νευρικές ρίζες.
• Χονδροπροστατευτικά: φάρμακα που βοηθούν στην αποκατάσταση του χόνδρινου ιστού.

Ανάλογα με τα συμπτώματα, μπορεί επίσης να συνταγογραφηθούν φάρμακα για τη βελτίωση της μικροκυκλοφορίας στα εγκεφαλικά αγγεία, φάρμακα για τη ναυτία και τη ζάλη κ. λπ.

Μη φαρμακευτική θεραπεία

Χρησιμοποιούνται μη φαρμακολογικές μέθοδοι θεραπείας χωρίς επιδείνωση. Ανάλογα με την κλινική κατάσταση, χρησιμοποιούνται τα ακόλουθα:

• Φυσικοθεραπεία:
• θεραπεία με λέιζερ?
• μαγνητοθεραπεία;
• Θεραπεία UHF;
• φωνοφόρηση και ηλεκτροφόρηση.

Η μη φαρμακευτική θεραπεία βοηθά στη μείωση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων και στη μείωση της συχνότητας και της σοβαρότητας των παροξύνσεων. Λειτουργεί έμμεσα:

• βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος στην πληγείσα περιοχή, τον μεταβολισμό και τις διαδικασίες αναγέννησης.
• ενισχύει την επίδραση των φαρμάκων.
• βοηθά στην ενίσχυση του μυϊκού πλαισίου και στη σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης.
• μειώνει το φορτίο στους μεσοσπονδύλιους δίσκους.
• εξαλείφει μυϊκούς σπασμούς και μπλοκαρίσματα.

χειρουργική επέμβαση

Η βοήθεια των χειρουργών απαιτείται σε προχωρημένες περιπτώσεις της νόσου, όταν οι ιατρικές μέθοδοι δεν είναι πλέον αποτελεσματικές. Επί του παρόντος χρησιμοποιούνται διάφορες λειτουργίες:

• χειρουργική αφαίρεση κήλης δίσκου (μικροδισκεκτομή, ενδοσκοπική ή διαφανειακή χειρουργική)
• Λαμινεκτομή: Αφαίρεση των ακανθωδών διεργασιών ή του σπονδυλικού τόξου, μειώνοντας την πίεση στη σπονδυλική ρίζα.
• Πυρηνοπλαστική: Επιδιόρθωση κήλης με αφαίρεση μέρους του πυρήνα του δίσκου.

Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι μόνο ένας γιατρός μπορεί να αποφασίσει πώς να θεραπεύσει την οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Το σχήμα καταρτίζεται μεμονωμένα, λαμβάνοντας υπόψη το στάδιο της νόσου, τις συννοσηρότητες και τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά του σώματος του ασθενούς.

επιπλοκές

Η οστεοχόνδρωση προκαλεί διαταραχή των πιο σημαντικών δομών: των αιμοφόρων αγγείων και των νεύρων. Χωρίς θεραπεία, η ασθένεια μπορεί να οδηγήσει στις ακόλουθες επιπλοκές:

• ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο?
• απώλεια της αίσθησης ή της κινητικής λειτουργίας του χεριού.
• Δυσκολίες στην κατάποση.
• παραβίαση του θυρεοειδούς αδένα?
• Απώλεια ή σημαντική μείωση της οπτικής οξύτητας.

Επιπλέον, η βλάβη στους μεσοσπονδύλιους δίσκους και τις αρθρώσεις οδηγεί σε σημαντικό περιορισμό στην κινητικότητα του αυχένα.

πρόληψη

Εάν δοθεί προσοχή στην πρόληψη της αυχενικής οστεοχόνδρωσης, η εξέλιξή της επιβραδύνεται σημαντικά ακόμη και με τις υπάρχουσες αλλαγές. Οι γιατροί συστήνουν:

• οδηγήστε έναν ενεργό τρόπο ζωής, αποφύγετε την υποδυναμία.
• ελαχιστοποίηση ή εξάλειψη της ανύψωσης βαρέων βαρών.
• Κοιμηθείτε σε ορθοπεδικό στρώμα και μαξιλάρι.
• Κάντε τακτικές ασκήσεις προθέρμανσης εάν πρέπει να εργαστείτε στον υπολογιστή για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Το ιδανικό άθλημα για την οστεοχονδρωσία είναι η κολύμβηση. Το νερό ανακουφίζει τη σπονδυλική στήλη και οι ενεργές κινήσεις συμβάλλουν στο σχηματισμό του μυϊκού πλαισίου.

θεραπεία στην κλινική

Οι γιατροί της κλινικής προσφέρουν στους ασθενείς τους σύνθετες μεθόδους θεραπείας της αυχενικής οστεοχόνδρωσης, συμπεριλαμβανομένων:

• Διαβουλεύσεις σπονδυλολόγου.
• σύγχρονες φαρμακευτικές θεραπείες για την ανακούφιση από τον πόνο και την ανακούφιση της νόσου.
• αποκλεισμός φαρμάκων για γρήγορη ανακούφιση από τον πόνο.
• αποτελεσματικές μορφές φυσιοθεραπείας.
• Ασκήσεις θεραπείας άσκησης υπό την επίβλεψη έμπειρου εκπαιδευτή, ανάπτυξη συγκροτήματος για εργασία στο σπίτι.
• Διαβουλεύσεις γιατρού αποκατάστασης.
• Θεραπεία μασάζ;
• Βελονισμός;
• Υπηρεσίες χειροθεραπευτή εάν απαιτείται.

Παθολογίες της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης

Οι τραυματισμοί στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης συνδέονται πολύ συχνά με αδυναμία και πονοκεφάλους επειδή από αυτά περνούν σημαντικά αιμοφόρα αγγεία, οι σπονδυλικές αρτηρίες. Είναι υπεύθυνοι για την παροχή επαρκούς διατροφής στον εγκέφαλο, και ως εκ τούτου όταν συμπιέζονται από μετατοπισμένους σπονδύλους ή άλλες δομές, η παροχή αίματος στον εγκέφαλο διακόπτεται. Αυτό οδηγεί στην ανάπτυξη ισχαιμίας των ιστών, η οποία συνοδεύεται από πονοκέφαλο, αδυναμία και μια σειρά από άλλα συμπτώματα. Αυτά περιλαμβάνουν:

Πολύ συχνά σήμερα άτομα διαφορετικών ηλικιών, φύλων και κοινωνικής θέσης διαγιγνώσκονται με οστεοχόνδρωση, καθώς και με τις επιπλοκές της - προεξοχές και μεσοσπονδύλιες κήλες. Οι ασθένειες αυτές χαρακτηρίζονται από την εμφάνιση εκφυλιστικών-δυστροφικών αλλαγών στους μεσοσπονδύλιους δίσκους που χωρίζουν τους σπονδύλους. Ως αποτέλεσμα, το ύψος τους μειώνεται, γεγονός που οδηγεί στη σύγκλιση των σπονδύλων και δημιουργεί συνθήκες για τον τραυματισμό των σπονδυλικών ριζών που περνούν από εκεί.

Εάν δεν αντιμετωπιστεί, οι εκφυλιστικές-δυστροφικές αλλαγές στους μεσοσπονδύλιους δίσκους προχωρούν, με την πάροδο του χρόνου σχηματίζεται μια προεξοχή - μια προεξοχή μέρους του μεσοσπονδύλιου δίσκου προς τα έξω. Τείνει να αυξάνεται σταδιακά σε μέγεθος και στη συνέχεια να μετατραπεί σε μεσοσπονδυλική κήλη. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο κίνδυνος συμπίεσης της νευρικής ρίζας αυξάνεται δραματικά.

Επίσης, η οστεοχόνδρωση και οι επιπλοκές της συνοδεύονται από σχηματισμό οστικών και χόνδρινων πολλαπλασιασμών - οστεοφύτων - στην επιφάνεια των σπονδυλικών σωμάτων. Μπορούν να φτάσουν σε μεγάλα μεγέθη και, όπως οι κήλες, να συμπιέσουν μηχανικά τις σπονδυλικές αρτηρίες, προκαλώντας αδυναμία και πονοκεφάλους. Ταυτόχρονα, η κεφαλγία είναι ένα από τα κύρια συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, ακόμη και αν οι σπονδυλικές αρτηρίες δεν έχουν υποστεί βλάβη.

Άλλα συμπτώματα της αυχενικής οστεοχονδρωσίας είναι:

• τσάκισμα του λαιμού κατά την κλίση, στροφή του κεφαλιού.
• Πόνος στον αυχένα που ακτινοβολεί στο πίσω μέρος του κεφαλιού, στα χέρια.
• Αντανακλαστικός σπασμός των μυών του λαιμού, αυξανόμενος πόνος.
• περιορισμοί κινητικότητας·
• Παραβιάσεις της ευαισθησίας διαφόρων τμημάτων των άνω άκρων, του ινιακού, του λαιμού.
• δυσκολία στην κατάποση κ. λπ.

Η ασθένεια δεν μπορεί να περάσει από μόνη της. Χαρακτηρίζεται από περιόδους έξαρσης και ύφεσης, αλλά είναι προοδευτική και, σε προχωρημένες περιπτώσεις, απαιτεί χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση μεγάλων κηλών. Επομένως, εάν εμφανιστούν συμπτώματα, θα πρέπει να επικοινωνήσετε αμέσως με έναν νευρολόγο.

Όταν χρειάζεται επειγόντως να επισκεφτείτε γιατρό

Σε ορισμένες περιπτώσεις, όταν εμφανίζεται πονοκέφαλος σε συνδυασμό με αδυναμία, θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό, καθώς αυτό μπορεί να υποδηλώνει την ανάπτυξη επικίνδυνων ασθενειών και καταστάσεων, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφαλικού και της μηνιγγίτιδας (φλεγμονή των μηνίγγων).

Τα προειδοποιητικά συμπτώματα είναι:

• σοβαρός πονοκέφαλος που εμφανίζεται ξαφνικά.
• περιορισμένη ικανότητα κλίσης του κεφαλιού προς τα εμπρός και πίεσης του πηγουνιού στο στήθος, σε συνδυασμό με γενική αδυναμία.
• Σύγχυση;
• οπτική αναπηρία, ομιλία?
• μούδιασμα των άκρων.

διάγνωση και θεραπεία

Οι πονοκέφαλοι και η αδυναμία μπορεί να σχετίζονται τόσο με σχετικά ακίνδυνες καταστάσεις όσο και με σοβαρές ασθένειες. Εάν εμφανίζονται με αξιοζήλευτη κανονικότητα και εμφανίζονται άλλα συμπτώματα, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό: έναν νευρολόγο, έναν καρδιολόγο, έναν ενδοκρινολόγο. Αλλά αν είναι δύσκολο να μαντέψετε μόνοι σας τι ακριβώς προκάλεσε την παραβίαση της γενικής ευημερίας και τον πονοκέφαλο, είναι καλύτερα να επικοινωνήσετε πρώτα με έναν θεραπευτή. Εάν είναι απαραίτητο, ο γιατρός θα συνταγογραφήσει πρόσθετες μεθόδους έρευνας και, με βάση τα αποτελέσματά τους, λαμβάνοντας υπόψη την κλινική εικόνα, θα κάνει διάγνωση ή θα παραπέμψει τον ασθενή σε συγκεκριμένο ειδικό για θεραπεία.

Για τη διάγνωση των αιτιών του πονοκεφάλου και της αδυναμίας, συνταγογραφούνται τα ακόλουθα:

• KLA, OAM, βιοχημική εξέταση αίματος - σας επιτρέπουν να ανιχνεύσετε φλεγμονώδεις διεργασίες, καθώς και διαταραχές στην εργασία μεμονωμένων οργάνων και του μεταβολισμού.
• ΗΚΓ, υπερηχογράφημα της καρδιάς, του λαιμού και των αγγείων της κεφαλής - παρέχουν δεδομένα σχετικά με την εργασία και την κατάσταση των αιμοφόρων αγγείων, του καρδιακού μυός.
• ΗΕΓ - σας επιτρέπει να ανιχνεύσετε αλλαγές στη λειτουργία μεμονωμένων τμημάτων του εγκεφάλου.
• Ακτινογραφία, αξονική τομογραφία, μαγνητική τομογραφία της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης - ενδείκνυνται για την ανίχνευση παθολογιών της σπονδυλικής στήλης και την αξιολόγηση της βαρύτητάς τους.

Με βάση τα αποτελέσματα των μελετών, είναι σχεδόν πάντα δυνατό να προσδιοριστεί η αιτία των πονοκεφάλων και της αδυναμίας και έτσι να επιλεγεί μια αποτελεσματική θεραπευτική στρατηγική. Αναπτύσσεται ξεχωριστά για κάθε ασθενή και στοχεύει τόσο στη βελτίωση της γενικής κατάστασης όσο και στην εξάλειψη της εγκατεστημένης νόσου. Επομένως, για τη θεραπεία του πονοκεφάλου και της αδυναμίας μπορούν να χρησιμοποιηθούν:

• φαρμακευτική θεραπεία, συμπεριλαμβανομένων μεμονωμένα επιλεγμένων φαρμάκων, ειδικά ΜΣΑΦ, για τις ημικρανίες, για τη βελτίωση της παροχής αίματος στον εγκέφαλο, ιδιαίτερα ειδικά φάρμακα.
• φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες που συμβάλλουν στην αύξηση της αποτελεσματικότητας άλλων μεθόδων θεραπείας και στην εδραίωση των αποτελεσμάτων που λαμβάνονται.
• Χειροκίνητη θεραπεία, ο κύριος σκοπός της οποίας είναι η αποκατάσταση της σπονδυλικής στήλης, η κατάσταση της οποίας εξαρτάται από το έργο όλων των οργάνων και συστημάτων.

Σε κάθε περίπτωση, τα ανησυχητικά συμπτώματα όπως πονοκέφαλοι και αδυναμία δεν πρέπει να αγνοούνται, ειδικά αν εμφανίζονται συχνά. Σε τέτοιες περιπτώσεις, θα πρέπει οπωσδήποτε να συμβουλευτείτε έναν γιατρό. Ως αποτέλεσμα, η αυξημένη αδυναμία, η εξέλιξη των υπαρχουσών παθολογικών αλλαγών και οι σχετικές επιπλοκές αποφεύγονται σε σύντομο χρονικό διάστημα. Εξάλλου, όσο νωρίτερα διαγνωστεί η ασθένεια, τόσο πιο εύκολο είναι να απαλλαγούμε από αυτήν.